# 1

Daar zijn we dan! Eindelijk! In Dublin! Klik op 'Read more' en lees hoe ik mijn eerste week in Dublin beleefd heb.


Zo’n anderhalf jaar geleden besloot ik samen met mijn studiegenootje Kirstin dat een half jaartje studeren in het buitenland helemaal niet zo’n slecht idee zou zijn. Na een beetje dubben, een paar sollicitaties en flink wat research (túúrlijk, ik kwam er vorige week pas achter dat Dublin in het oosten van Ierland ligt, what a shame) werd Dublin our place to be. Naar schatting vier bomen aan Erasmusformulieren, heel wat mailtjes, postzegelellende én veertien maanden later was het afgelopen zaterdag zover: onze vlucht naar Dublin Airport. 

In mijn voorbereiding voor mijn vlucht naar Ierland maakte ik precies twee planningsfouten. 1: waarom dacht ik dat het chill zou zijn om een vlucht om 9.30 s’ochtends  te hebben? Nu moest ik om 5 uur mijn bed uit. 2: waarom begon ik vrijdagavond pas om 8 uur met het inpakken van mijn tas terwijl ik twee weken vakantie had na mijn stage en dus eigenlijk ruimschoots de tijd had gehad om al mijn spulletjes bij elkaar te zoeken. Nu rende ik vrijdagavond als een kip zonder kop door het huis op zoek naar mijn bloemetjestoilettas. 

So far, so good. Vlucht was, buiten de enorme neger die heel hard snurkte en naast ons zat, vrij prima. Een vriendelijke buschauffeur bracht ons naar de Square in Tallaght, zo’n vijf minuten van ons hotel vandaan. Ons appartement is geregeld, maar we kunnen deze pas op 1 februari betrekken, dus dat is de reden dat we zes dagen lang op onze wenken bediend worden in het viersterren Plaza Hotel. Online vonden we een cheap ass aanbieding van dit hotel die goedkoper bleek te zijn dan de meest crappy hostels die we vonden. Overigens werd zaterdag meteen duidelijk waarom de cheap ass aanbieding zo cheap ass bleek te zijn. Onze kamer zit namelijk precies boven een nachtclub. Maar goed, wij zijn de moeilijksten niet en bovendien waren we zo moe dat we sliepen als roosjes. 

Toen we zondagochtend met kleine oogjes de gordijnen opentrokken bleek de lucht niet grijs, maar blauw en zelfs met een zonnetje. Het was tijd voor een tripje naar het centrum van Dublin. Tallaght is een voorstadje van Dublin en met de Luas (een soort tram) kost het een klein half uurtje om in hartje centrum te komen. Ik was nog nooit in Dublin geweest dus ik was redelijk flabbergasted door de pracht van deze stad. Prachtige gebouwen, schattige pubs, de lieve bruggetjes over de Liffey, heel veel (gratis!) musea en de enorme parken: just love it! Dublin is een charmante stad. Het is groot, maar toch ook weer klein. Je zult er niet snel de weg kwijtraken. En anders zijn er altijd nog de superrelaxte Ieren die nooit te beroerd zijn om je een handje te helpen.

Maandagochtend werden we om half 10 op de universiteit verwacht voor een kleine introductie met alle Erasmusstudenten die het Spring / Summer Semester volgen. De uni is ongeveer 10 minuten lopen vanaf het hotel. Aanstaande vrijdag betrekken we – zoals ik eerder al zei – ons appartement in Tramwaycourt. De ingang van Tramwaycourt is letterlijk naast de ingang van de uni. We werden ontvangen door International Office Coördinator Tara McKiernan, een cynische doch vriendelijke vrouw. ‘This is the only free coffee you will get from us this whole semester’ krast door het lokaal, die volgestouwd is met nieuwe Erasmusstudenten, terwijl ze vouchers uitdeelt. In de drie uren die volgen worden we doodgegooid met informatie en daarbij met Tara’s sarcastische ondertoontje: ‘If you have any problem: it isn’t a problem. Just don’t send me an email. I’ve got to many emails.’ Tara waarschuwt ons voor de belabberde organisatie op de ITT Dublin. Later die dag zouden we erachter komen dat deze aankondiging niet geheel misplaatst was. 

Vanaf nu wil ik graag met alle Nederlandse studenten afspreken dat we nooit meer zullen klagen over de roosters op hogescholen of universiteiten. De gang van zaken omtrent roosters op de ITT Dublin is namelijk absurd, helemaal voor Erasmusstudenten. Een korte uitleg. In Nederland ga je naar de website van hogeschool of universiteit X, voer je je studentnummer in en *plop* daar is je rooster. In Ierland gaat dat anders. Door de hele universiteit hangen prikborden met daarop roosters. Iedere afdeling (bijvoorbeeld Advertising, Marketing & Communication) heeft vier studiejaren. Met acht verschillende afdelingen komt dat neer op meer dan 30 roosters door heel het gebouw (nee, niet online). Sommige codes kwamen niet overeen met de dingen die we in Nederland hadden uitgezocht en achteraf bleek ook dat sommige courses die we hadden uitgezocht op de website van de ITT Dublin helemaal niet meer bestonden, omdat de website niet up-to-date was. Je kan je voorstellen dat het een hele puzzel was om ons eigen rooster samen te stellen. Flink wat koffie en twee dagen later zijn we – denken we – er zo ongeveer wel uit. Top. Geen gezeur meer in Nederland over roosters dus. 

Enkele jaren terug werkte Kirstin’s zus Annelinde een tijdje als au pair bij een Iers gezin. In die tijd ging Kirstin daar ook wel eens langs. Maandagavond werden we door het Ierse gezin uitgenodigd om te komen eten. Aangezien we in onze hotelkamer geen keuken, potten, pannen of koelkast hebben en na twee dagen MacDonalds wel wat groenten konden gebruiken zeiden we daar natuurlijk geen nee tegen. Liz en John waren ontzettend aardig en gastvrij. Samen organiseren zij trektochten door de Ierse natuur, dus het lijkt me zeker gaaf om daar een keer aan deel te nemen. Na het eten bracht Liz ons terug naar ons hotel. 

S’avonds hadden we een borrel met alle Erasmusstudenten in de Metro Bar in Tallaght (die is onder Tramwaycourt). In het Spring / Summer Semester zijn twee groepen Erasmusstudenten. De ene groep is hier al sinds september en doen een heel jaar in Dublin. Er zijn ongeveer 20 ‘residents’. Dit is wel handig, want omdat zij hier al een tijdje zitten kennen ze natuurlijk alle toffe plekken al. De ‘nieuwe’ groep bestaat uit 41 studenten, eigenlijk allemaal Europeanen. Veel Fransen en Spanjaarden, en een paar Duitsers, Polen, twee meisjes uit Oostenrijk, een jongen uit Finland en natuurlijk – hoe kan het ook anders – twee Nederlandse jongens. Onder het genot van mijn eerste Guinnesbiertje (best te drinken eigenlijk, al heb je wel het gevoel alsof je vier bruine boterhammen gegeten hebt als je je glas leeg hebt) maakte ik een praatje met zo’n beetje iedereen. Iedereen is erg aardig en open, wat natuurlijk erg fijn is op zo’n eerste dag. Er zitten echt hele toffe mensen bij, dus ik weet zeker dat ik het goed met hen ga kunnen vinden, dus dat is een fijn gevoel.  

Vandaag had ik mijn eerste les op de uni, fotografie. Ik kan gewoon een module fotografie volgen! Dit vind ik erg tof, aangezien ik vorige week mijn eerste ‘echte’ camera heb gekocht. De leraar is erg aardig en heel enthousiast over zijn vak, wat mij ook erg enthousiast maakt. Hij tipte een hele gave tentoonstelling van een Ierse kunstenares in een van de gratis musea in Dublin, dus ik ben zeker van plan deze te gaan bezoeken dit weekend, waarschijnlijk met alle Erasmusstudenten die de module fotografie volgen. Ik ben erg benieuwd naar alle andere vakken die ik ga volgen. 

Morgen staat een avondje stappen met – een deel van – de Erasmusgroep in het centrum van Dublin op de planning. Ik ben erg benieuwd!

Dit was het voor nu, snel meer!

P.S. Wil je mijn foto's op Instagram bekijken? Dat kan hier!