# 5

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets voor jullie geschreven heb, dus ik vind het weer eens hoog tijd! Klik op 'Read more' en lees over mijn Dublin-avonturen van de afgelopen weken én een te gek nieuw project! 

Na een kort nachtje werd ik gisteren wakker rond een uurtje of tien. Met slaperige ogen pakte ik mijn telefoon van mijn nachtkastje. 15 maart, 9.57, vertelde mijn trouwe rakker me. Ik ging even rekenen. Wattttt, ik zit gewoon al bijna op de helft van mijn minor! De tijd vliegt hier echt enorm. Voor mijn gevoel zit ik hier pas twee weken, maar dat zijn er dus al zeven. Ik kan bijna niet met woorden beschrijven hoe erg ik het hier naar mijn zin heb en hoe blij ik ben dat ik de keuze heb gemaakt om naar Dublin te gaan. Ik leef hier op een kleine roze wolk. Ik heb hier al zo ontzettend veel te gekke mensen leren kennen. Goede gesprekken, tripjes, feestjes, dinertjes, serieavondjes en nog veel meer zorgen ervoor dat ik hen nooit meer ga vergeten. Ik heb hier ook gewoon even de tijd om rustig na te denken over het leven. Ik leer over mezelf en kom erachter wat ik nu werkelijk leuk en minder leuk vind en wat ik nu eigenlijk wil, na mijn studie bijvoorbeeld. Verder is mijn Engels er zo ontzettend op vooruit gegaan. Daar ben ik wel trots op! Het leven is hier zo fijn, zo relaxt. Ik heb het zo naar mijn zin in dit appartement, in deze omgeving, met deze mensen.

Er is echter wel nog een klein nadeeltje. Ik mis hier wel mijn lieve vriend en mijn lieve vriendinnen, personen die echt ontzettend belangrijk voor me zijn. Als zij hier zouden zijn in dit leven zou het gewoon helemaal perfect zijn. Maar dat gaat gelukkig ook wel een beetje gebeuren! Vanaf volgende week vrijdag hebben we twee weken Paasvakantie en op diezelfde vrijdag komt mijn vriend voor een week langs. Daar heb ik echt ontzettend veel zin in, want ik begin hem nu ook wel echt heel erg te missen. Verder komen vier weken later vier hele lieve vriendinnetjes van me naar Dublin. Ik kan niet wachten om hen de stad te laten zien! Ik mis mijn vrienden en mijn vriend dan wel, maar ik had deze periode hier echt nooit willen missen. Het is hier zo te gek! Dus mocht je er ook over na zitten te denken om een tijdje naar het buitenland te gaan, laat je niet tegenhouden door het feit dat je denkt dat je iedereen zo gaat missen. Mijn vrienden en mijn vriend zijn er nog steeds als ik over een paar maanden thuiskom. Ik denk zelfs dat de band tussen mij en hen sterker is geworden. Daarentegen maak je dit nooit meer mee, dus ga er gewoon voor!

Ondanks dat ik hier toch echt in Ierland zit heb ik helaas (nog) niet zo heel veel Ierse vrienden. Op de een of andere manier trek je toch meer naar de andere internationale Erasmusstudenten toe. Ik denk dat dat komt omdat je sowieso gewoon zeker weet dat internationale studenten open staan om nieuwe mensen te leren kennen. De Ierse studenten die bij mij in de klas zitten, zitten al een aantal jaar in dezelfde klas. Logisch dus dat zij gewoon optrekken met hun ‘normale’ groepje. Er zijn ontzettend veel hele lieve, leuke Erasmusstudenten, maar ik vind het toch wel jammer dat het soms wat moeilijker is om contact te leggen met Ieren. Al wist ik eigenlijk wel al van tevoren dat het zo wel een beetje zou gaan.

Bij onze fotografielessen is het gelukkig wel een beetje anders. We zitten in een klas van twaalf personen. Zes Erasmusstudenten en zes Ierse studenten. Voor onze opdracht ‘portret’ werden we gekoppeld aan een van onze klasgenootjes. Ik werd gekoppeld aan een van de Ierse meisjes, waar ik eigenlijk wel blij mee was. De shoot voor het portret deden we een aantal weken geleden in ons appartement. Ik had het idee om een ‘mug shot’ te doen. Dat zegt je misschien in eerste instantie niet zo gek veel, maar dat is zo’n foto die van je gemaakt wordt als je opgepakt wordt door de politie met zo’n bord waarbij je heel serieus, als een één of andere drugsverslaafde in de camera moet kijken. Het was heel grappig want ik had mijn partner Laura omgetoverd tot een soort zwerver. Ik had scheuren gemaakt in haar witte shirtje. Koffieresten, balsamicodressing, grasvlekken, rode nagellak, make-upvegen, messy hair én natuurlijk een mug shot board maakten de look helemaal af. Wat hebben we gelachen tijdens de shoot, Laura zag er flink gehavend uit en er kwam echt een enorme vieze lucht van haar shirt af. De komende lessen fotografie gaan we de beste foto’s uitzoeken, deze bewerken met Photoshop en ze in het groot afdrukken. Maar goed, door mijn fotografielessen leer ik wel eindelijk wat Ieren kennen wat ik erg tof vind. Mijn huisgenootjes en ik gaven afgelopen donderdag een huisfeestje in ons appartement. Naast dat er een uitnodiging naar onze Erasmusgroep ging, hadden we de Ieren uit onze fotografieklas ook uitgenodigd en zij waren ook gekomen, wat erg tof was.

Dublin is slechts anderhalf uur vliegen vanaf Amsterdam. Ierland hoort bij de Europese Unie en er wordt hier gewoon betaald met de Euro. Toch merk ik een aantal grote verschillen in cultuur hier. Ten eerste viel het me vanaf dag één op dat Ieren enorm relaxt zijn. Soms iets te relaxt eigenlijk. In Nederland is het eigenlijk altijd met alles hop, hop, hop, snel, snel, snel, want tijd is geld. In Ierland ligt het tempo eigenlijk gewoon wat lager. Zo kijk ik er echt niet meer van op als een Ier 15 tot 30 minuten te laat is op een afspraak. Ik merk het ook heel erg goed op school. Als er op de HAN drie uur voor een vak is ingepland, duurt het vak eigenlijk bijna nooit drie uur, omdat de docenten met een flink tempo door de stof heenvliegen. Hier is dat anders. Als je bijvoorbeeld een college hebt van 12.00 tot 14.00 komt de docent vaak pas rond 12.15 aankakken en begint rustig met het opstarten van de - toch al - ontzettend langzame computer. De les begint dan rond 12.25. Rond 12.45 komen er vaak nog doodleuk studenten de klas in die dan nog gewoon sheets uitgereikt krijgen door de docent. Rond 13.00 nemen we ‘een korte pauze’ die ongeveer 20 minuten duurt en vervolgens hebben we dan nog les tot een uur of twee. Het valt me hier ook erg op dat je per onderwerp wel vier of vijf voorbeelden krijgt waardoor het tempo gewoon wat lager ligt en waardoor de colleges soms wel erg saai kunnen zijn. Bij Nederlandse docenten ligt het tempo gewoon een stuk hoger en bovendien is daar veel meer interactie met de klas. Daardoor vind ik de Nederlandse manier van les geven echt een stuk fijner.

Op organisatie- en communicatiegebied zijn Ieren ook niet altijd even grote helden. Een paar weken geleden wilden we in het weekend de Kilmainham Goal gevangenis bezoeken. Deze imposante gevangenis is gebouwd in 1787 en heeft een enorme geschiedenis. We waren met z’n twaalven en op de website stond dat als je met meer dan tien personen was je beter even telefonisch kon reserveren. Zo gezegd, zo gedaan. De man die we aan de telefoon kregen vertelde ons echter dat reserveren helemaal niet kon. We moesten op zaterdag maar gewoon naar de gevangenis toekomen en dan zouden we een rondleiding krijgen. Toen we rond tweeën bij de gevangenis aankwamen bleken alle rondleidingen voor die dag volgeboekt te zijn. Maar hé, je kon toch helemaal niet reserveren? Het bleek dat als je een tour voor de desbetreffende dag wilde boeken, je diezelfde ochtend rond half 10 naar de gevangenis moest gaan en als de gevangenis dan rond 10’en opende kon je een willekeurige tour boeken voor die dag. Maar wat een ontzettend krom systeem. Die zaterdagmiddag besloten we maar gewoon met z’n allen te gaan eten, wat heel gezellig was. Uiteindelijk is iemand van ons de volgende ochtend naar de gevangenis gegaan, heeft voor ons geboekt en dus hebben we de gevangenis op zondag toch nog gezien. Het was wel de moeite waard gelukkig.  

Pssst. Ondertussen dat ik hier in Ierland ben, ben ik ook nog bezig met een leuk projectje! In mijn vorige semester heb ik stage gelopen bij de Miss Lipgloss Shop in Zwolle. Cynthia Schultz is de eigenaresse van deze online cosmeticashop die voortgevloeid uit haar populaire beauty- en lifestyleblog MissLipgloss.nl. De blog trekt zo’n 45.000 unieke bezoekers per dag en ik ben al jaren fan. Omdat Cynthia weet dat ik dol ben op schrijven heeft zij me gevraagd of ik een aantal blogs voor MissLipgloss.nl wilde schrijven over het onderwerp studeren in het buitenland. De komende maanden ga ik dus 3 á 4 blogs voor haar schrijven. De eerste blog is al af en ik verwacht dat deze eind maart online komt. Ik ben enorm vereerd dat ik mag schrijven voor MissLipgloss.nl en vind het een geweldige kans!

Dit weekend kleurt heel Dublin groen, want morgen is het St. Patricksday! Een soort Koninginnedag, maar dan in het groen. We hebben al een aantal pre-St.Patricksday-feestjes gehad, maar morgen is het dus echt zo ver. Kirstin en ik hebben een paar dagen geleden groene accessoires gescoord zodat we helemaal in stijl zijn. Ik ben erg benieuwd! Foto’s volgen ;-).

Tot snel en heel veel liefs,

P.S. Check Facebook of Instagram voor meerrr foto’s!